реклама

Американската психолошка асоцијација (АПА) го дефинира насилството меѓу младите како екстремна форма на агресија со цел физичка повреда или смрт.

Примерите за насилство меѓу младите, исто така, вклучуваат силување и убиства, што е трета водечка причина за смрт кај младите од 15 до 19 години во САД, според Центрите за контрола на болести (ЦДЦ).

реклама

Според тоа, родителите треба активно да учествуваат во спречувањето на насилството меѓу децата и тинејџерите. За да го направите ова, важно е да се разбере што предизвикува насилство. Психолозите наведуваат осум можни причини.

Медиумско влијание

реклама

Истражувањата покажуваат дека насилството во медиумите влијае на тинејџерите и може да ги поттикне да се однесуваат агресивно. Иако е тешко да се одреди дали насилството во медиумите директно води до насилство меѓу младите или не, студиите покажаа дека играњето насилни видео игри ги зголемува агресивните мисли и однесување, пишува Денис Витмер за Very Well Family.

Истражувањата покажаа дека насилните видео игри го зголемуваат гневот, како и отчукувањата на срцето и крвниот притисок. Исто така, насилните видео игри го намалуваат чувството на емпатија, а потрошувачите на таква содржина „се склони да комуницираат со други агресивни тинејџери, што ги тера да се чувствуваат прифатено и признаено за нивните мисли и чувства“.

реклама

Иако видео игрите често привлекуваат најголемо внимание, насилството во медиумите не е ограничено само на нив. Медиумите кои промовираат насилство може да вклучуваат Интернет, телевизија, списанија, филмови, музика, рекламирање, социјални медиуми и многу повеќе. Во основа, медиумите се состојат од сè што вашиот тинејџер го гледа, слуша или комуницира преку него.

Заедница и животна средина

А околината може да влијае на тинејџерите и да ги натера да се однесуваат поагресивно. Кога тинејџерите живеат во социо-економски обесправени населби, тие може да се чувствуваат како нивната единствена опција за опстанок е да се приклучат на банда или да се вклучат во насилство.

Кога овој начин на размислување е норма, тинејџерите најверојатно ќе се однесуваат агресивно и ќе се впуштат во насилно однесување.

Семејно насилство

Децата кои се изложени на насилство во нивниот дом учат со пример и можат да станат насилници. Исто така, тие се со поголема веројатност да доживеат насилство од врсници, било како жртва или како агресор.

Други фактори кои придонесуваат за насилство меѓу децата и тинејџерите се строгото родителство, хаосот во домот, запоставувањето и отфрлањето од страна на родителите.

Секоја од овие ситуации може да доведе до насилство кај младите подоцна во животот поради недостаток на стабилност и структура во домот. Насилството им дава на тинејџерите чувство на моќ и контрола, нешто што им недостига дома.

Недоволен родителски надзор

Кога родителите не ги контролираат своите деца, тие се склони кон агресивно однесување или криминални активности. Без надзор од возрасен, тинејџерите немаат ресурси да донесат добри одлуки или да препознаат ризици.

Следствено, овие тинејџери имаат тенденција да се дружат со погрешни луѓе, да преземаат непотребни ризици и да експериментираат со недозволени супстанции. Кога родителите се премногу попустливи, нивните деца често немаат мотивација да успеат на училиште, па дури и може да престанат да се грижат за својата иднина.

Генерално, на тинејџерите им е потребна фер и доследна дисциплина и интеракција и водство од нивните родители. Кога родителите преземаат активна улога во животот на нивните тинејџери, тоа ја намалува веројатноста за развој на насилство меѓу тинејџерите.

Притисокот од врсниците

Притисокот од врсниците игра клучна улога во насилството кај младите, особено затоа што децата имаат поголема веројатност да се вклучат во ризично или насилни однесувања кога дејствуваат како група. Тинејџерите кои вообичаено не би биле агресивни или насилни сами по себе често се чувствуваат моќни кога се во групи.

Покрај тоа, тинејџерите се со поголема веројатност да бидат насилни или агресивни кога чувствуваат притисок. Тие исто така можат да станат насилни за да го задржат своето место во групата. Притисокот од врсниците може да ги наведе тинејџерите да се вклучат во ризично однесување.

Употреба на дрога и алкохол

Употребата на алкохол и дрога долго време е поврзана со ризикот од насилство меѓу младите. Ова може да ја зголеми агресијата и да го намали стравот, што ја зголемува веројатноста за насилство кај младите.

Додека тинејџерите обично користат дрога и алкохол рекреативно за да се чувствуваат добро, долгорочната употреба на недозволени супстанци често доведува до депресија, лутина и фрустрација. Ова може да доведе до тинејџер да покаже агресија и лутина.

Трауматски настани

Справувањето со трауматски настани може да предизвика и насилно однесување кај тинејџерите.

На пример, тинејџерите кои изгубиле пријател во сообраќајна несреќа во која биле вмешани често се лутат поради фактот дека тие се оние кои преживеале.

Бидејќи гневот е нормална фаза на тага, насилните испади на овие тинејџери може да изгледаат оправдани. Иако гневот е нормална емоција, не е нормално да се биде насилен кон друга личност.

Тинејџерите кои покажуваат знаци на посттрауматско стресно растројство (ПТСН) може да бидат склони кон насилство. Насилните испади обично се симптом на ПТСН и ако не се лекуваат, може да се манифестираат во екстремно насилни ситуации. Поради оваа причина, многу е важно тинејџерите со ПТСН да добијат советување и помош што им е потребна.

Ментална болест

Менталните болести се уште една причина за насилство меѓу тинејџерите. Состојбите како што се нарушување на вниманието/хиперактивност (АДХД), биполарно растројство, спротивставено пркосно растројство и нарушување на однесувањето вклучуваат агресивно однесување или гнев како вообичаени симптоми.

Тинејџерската ментална болест понекогаш се крие зад други причини за насилство кај младите.

На пример, тинејџер со биполарно растројство може да користи дрога. Ако стане насилен, употребата на дрога може да го скрие фактот дека биполарната болест е дел од причината.

Поради оваа причина, важно е тинејџерите кои се впуштаат во насилно однесување да се оценуваат за ментална болест. Со третирање на личноста како целина, а не само симптомите, поверојатно е дека ќе го намалите ризикот од дополнителни насилни испади, вели Index.hr.

реклама