Трпе се враќа дома камен пијан, а на вратата го чека Трпана со метла во раката. Трпе паѓа на колената, ги скрстува рацете како за молитва и со тажен глас и вели:
– Те молам немој да одлеташ… ова ми е последен пат, ти ветувам…