КОГА УНГАРСКИОТ бихејвиорист за животни, Фани Лехоцки, забележала дека честото завивање на нејзината сибирска хаска, Бизсу, не секогаш ги провоцирало другите кучиња да реагираат, како волци, тоа го поттикнало прашањето – зошто некои кучиња се повеќе склони кон завивање? Научниците од Универзитетот Еотвос Лоранд во Будимпешта, каде што работи Лехоцки, истражувале дали одредени раси на кучиња се повеќе склони кон завивање и дали тоа има врска со нивната генетска блискост со волците.
Лехоцки и нејзиниот тим анализирале како расата, возраста и полот на кучето влијаат на неговиот одговор на завивањето со тестирање на 68 расни семејни кучиња со пуштање триминутни снимки од завивање на волци и набљудување на нивните реакции. Во експериментот беа вклучени 28 раси, од стари раси како Шиба Ину, Сибирски Хаски, Алјаска Маламут и Пекинезе, до Бул Териери и Боксери.
„Главното откритие е дека оние раси кои се генетски поблиску до волците имаат поголема веројатност да реагираат со завивање, а исто така покажуваат повеќе стресни сигнали отколку кучињата кои се помалку поврзани со волците“, рече Лехоцки, истакнувајќи дека тоа важи само за кучињата. постари од пет години.
Кај помладите кучиња, немаше разлика помеѓу расите
Кај помладите кучиња немаше разлика меѓу расите, па научниците дополнително ќе го истражат овој аспект. Постарите кучиња од стари раси реагирале со подолго завивање и покажале повеќе однесувања поврзани со стресот, додека поновите раси реагирале со лаење.
Истражувањето, исто така, заклучи дека расите кои повеќе завиваат, исто така, покажале повеќе однесувања поврзани со стресот, како што се прозевање, гребење на телото, лижење на устата и муцката или гребење на телата. Ова е прва студија која конкретно го истражува завивањето на домашните кучиња. „Припитомувањето и селективното одгледување суштински го променија вокалниот репертоар на кучињата“, се заклучува.
