Многу генерации пораснаа со „Петар Пан“, а децата ширум планетата сонуваа да ја „посетат земјата Недојдија“ со него.

Меѓутоа, другата страна на оваа бајка крие тажна приказна за момчиња кои биле инспирација за ликот на Петар Пан.

Синоним за вечна младост и одбивање да порасне е момче во зелен костум со зашилена капа во иста боја, Петар Пан, кога го создаде шкотскиот автор Џејмс Метју Бери. Тој стана дел од популарната култура, а приказната за неговите авантури се играше и во театар и во филмовите.

Сепак, помалку е познато дека авторот бил инспириран да го создаде ликот на „вечното момче“ од момчиња кои навистина постоеле.

Џејмс Метју Бери првпат ги видел момчињата од семејството Левелин Дејвис во 1897 година додека шетале со својата дадилка низ Кенсингтон Гарденс во Лондон. Тогаш петгодишниот Џорџ, една година помладиот Џек и нивниот новороден брат Питер веднаш го маѓепсале, па почнал да ги гледа секој ден и станал близок пријател на семејството. Нивните родители Артур и Силвија Левелин Дејвис, покрај овие три момчиња, имаа уште два сина, Мајкл и Николас, попознати како Нико, пишува „Винтиџ њуз“.

Ликот на Петар Пан првпат се појавил во 1902 година во романот на Бери „Малата бела птица“ во поглавјето наречено Петар Пан во градините Кенсингтон.

Оваа приказна почнала да се прикажува на сцената две години подоцна како претставата „Петар Пан, момчето што не сака да порасне“. Претставата била дополнета и претворена во романот „Питер Пан и Венди“, кој бил објавен во 1911 година, во кој се појави и капетанот Кук, „Изгубени момчиња“, Браќата на Венди.

Децата го сакаа „Вујко Џим“, како што го нарекуваа Бари, а тој ги забавувал со измислени приказни, на кои подоцна ќе ги базира авантурите на најпознатото „вечно момче“.

Сепак, семејството Дејвис ја доживеа првата голема трагедија во 1907 година, кога таткото на момчето, Артур, почина од рак на коските. Авторот на Петар Пан тогаш многу и помогнала на Силвија, но и таа по три години се разболела од рак и починала.

Така, момчињата останаа под грижата на Бари, кој беше речиси единствениот нивен старател. Во тоа време бил добро ситуиран писател, па финансиски ги издржувал момчињата и им обезбедувал „покрив над глава“ додека не се осамостојат.

Иако останаа без родители, се чинеше дека на момчињата и понатаму им беше обезбеден пристоен живот покрај семејниот пријател когo го сакаа, но тогаш нова трагедија ги погоди браќата Левелин Дејвис.

Најстариот Џорџ се пријавил како доброволец во британската армија за време на Првата светска војна, а во 1915 година го загубил животот на бојното поле на 21-годишна возраст.

Шест години по ова, несреќно починал и Мајкл Левелин Дејвис, кој се удавил заедно со својот најдобар пријател, за кој се шпекулирало дека е негов љубовник, во Оксфорд. Многумина мислеле дека неговиот лик е најголемата инспирација за Петар Пан, па не е чудно што Бари го погодила особено смртта, а тој некаде напиша дека „тој е на некој начин во негова близина“.

Џон Левелин Дејвис починал во 1959 година на 65-годишна возраст, додека неговиот брат Питер се самоубил следната година. Цел живот се борел со „идентификувањето со Петар Пан“ и тоа што така го викаа каде и да се појави, па подлегнал на притисокот и скокнал под воз.

Од петте браќа Дејвис, најдолго живеел најмладиот Нико, кој починал на 77-годишна возраст во 1980 година.

Џејмс Метју Бери починал од пневмонија на 19 јуни 1937 година на 77 години и во болница се откажал од авторските права на „Петар Пан“ и поради овој благороден гест многу деца имале корист.

ПОВРЗАНИ НАПИСИПОВЕЌЕ ОД АВТОРОТ