Во источна Азија, пајакот Araneus ventricosus има неверојатна способност да манипулира со својот плен. Забележано е дека овие пајаци фаќаат машки светулки и некако предизвикуваат да испуштаат светлосни сигнали што вообичаено ги користат женските светулки за да привлечат партнер.
Оваа тактика води до тоа повеќе машки светулки да бидат вовлечени во пајаковата мрежа, каде што наидуваат на ужасен крај. Прецизниот механизам со кој пајакот предизвикува машки светулки да имитираат женски сигнали останува нејасен, но неодамнешното истражување сугерира директна причинско-последична врска.
Кинескиот научник, Ксинхуа Фу, од земјоделскиот универзитет Хуажонг во Кина, го забележал ова необично однесување за време на една од неговите теренски експедиции, каде забележал дека речиси сите светулки фатени во мрежата се мажјаци. Понатамошните студии ја потврдија оваа шема, откривајќи дека многу малку женки биле фатени во таква стапица на пајакот. Овој чуден феномен ги поттикна кинеските научници да спроведат дополнителни истражувања, кои сега се објавени во списанието „Current Biology“.
Светулките обично си сигнализираат едни на други за време на парењето со емитување специфични светлечки сигнали. Мажјаците користат двојни светилки за синџири со повеќе сигнали, додека женките користат единечна светилка за еднопулсни сигнали. Меѓутоа, кога машките светулки биле фатени во пајаковата мрежа, забележани се како трепкаат сигнали слични на оние што ги користат женките.
Теренските експерименти кои вклучија 161 пајакова мрежа открија дека пајакците кои ја користат гореспоменатата морничава тактика имаат поголема стапка на фаќање светулки, што сугерира дека присуството на пајаци е клучно за влијанието на таквото однесување. Сепак, останува нејасно дали самиот отров на пајакот е одговорен за промената во однесувањето на светулката, иако е сигурно дека нападот на пајакот предизвикува промена на сигналот на машката светулка, заклучуваат кинеските научници.
Извор: Science Alert
