Зошто дискредитираните Американци како Стивен Сигал, Скот Ритер, Такер Карлсон, Оливер Стоун, како и „Аксис Сали“, Фред В. Калтенбах пред нив, се впуштаат во улога на пропагандисти на озлогласени диктатори, како Путин и Хитлер, низ историјата. Зошто и денес, овие и други обесчестени Американци инсистираат да ја бранат реториката на Путин?
Се разбира, тие се добредојдени за руските пропагандни медиуми кои обожаваат да цитираат Американци за кои веруваат дека аргументираат во корист на Москва уште од инвазијата на Украина во 2014 година, а уште повеќе по целосниот напад започнат во февруари предминатата година.
Додека концептот на западни интелектуалци кои му се поклонуваат на советското раководство, и ги минимизираат нивните злосторства, беше релативно вообичаен за време на Студената војна, тој доби нов импулс откако рускиот претседател Владимир Путин јасно ги покажа своите намери – или да ја растури или да ја окупира целата Украина.
Чуму итање во студената прегратка на Русија?
Трчањето во студената прегратка на Русија за оние со какви било ставови (најчесто погрешни и манипулативни, донесени од лукративни причини) за главните политички и воени текови, придонесува овие „освестени“ антиамерикански пропагатори да ја пејат песна што Русите сакаат да ја слушнат. Некои можби се засноваат и на вистински стравови, како што е ескалацијата на нуклеарната опасност, но пред се затоа што се опортунисти и гледаат финансиска и можност за кариера работејќи за и со Русите, и истите ги оправдуваат рашистите во обидот за геноцид во Украина.
Типичниот обесчестен Американец, најчесто е очаен човек кој се дискредитирал себеси во САД и сега сака да биде сфатен како извор на „разумна и чесна анализа“ во Русија. како средство за постигнување обновена или зголемена слава.
За разлика од нив, речиси 500 други Американци, вклучително и личности како поранешниот претседател Барак Обама и доцните телевизиски водители Стивен Колберт и Џими Кимел, беа ставени на најголемата листа на Москва на санкционирани лица досега, додека новинарот на „Волстрит журнал“, Еван Гершкович, кој беше уапсен во март минатата година во Екатеринбург под обвинение дека е американски шпион, руските власти продолжуваат да го држат затворен, не дозволувајќи пристап на американската амбасада до нивниот државјанин.
Што е и кои сé е „танки“?
Терминот „танки“ (tankie) е левичарска политичка навреда за комунист кој го брани сталинизмот или поддржува авторитарни или милитаристички, антикапиталистички режими,и е познат на секој со извесно познавање на политиката на поранешниот Советски Сојуз. Се појави за време на советските инвазии на Унгарија и Чехословачка во средината на 20 век, како референца за членовите на Комунистичката партија на Велика Британија (CPGB), кои го поддржаа одговорот на Советскиот Сојуз на Унгарската револуција (1956) и Прашката пролет во Чехословачка (1968), кој вклучуваше тенкови. Така терминот tankie, можеби се потпира на претходните употреби на tankie (или tanky) за возач на тенк или член на тенковска единица ( како пример за „танки“ во поново време може да послужи унгарскиот премиер Виктор Орбан и неговата носталгија по времето на советската доминација во Унгарија)
Тоа е вообичаен интернет сленг во денешно време, особено меѓу оние што сакаат да ги означат апологетите на режимот на Путин. Може да најдете танките од секаков вид – од анонимни тролови на Твитер кои се противат на проширувањето на НАТО во Источна Европа, до познати новинари и академици.
Еден од поистакнатите меѓу нив е американскиот новинар Сејмур Херш, некогаш познат и почитуван писател кој неодамна започна жестока дебата откако објави напис во кој тврди дека САД го бомбардирале гасоводот Северен тек , контроверзната гасна рута низ Балтичкото Море требаше да ги заобиколи земјите како Украина и Полска – главните политички противници на Русија уште пред инвазијата – во испораката на гас до западниот дел на континентот.
Оливер Стоун, американскиот режисер познат по филмовите за американските претседатели како што се „ЏФК“ и „В“, исто така стана дел од поранешната славна група западни личности кои сега се ставија во служба на руската пропаганда. Тој го продуцираше „Украина во пламен“, кој излезе во 2014 година, филм кој ги минимизира протестите на Евромајдан кои доведоа до соборување на корумпираниот проруски претседател Виктор Јанукович во 2014 година и претставувајќи ги како државен удар предводен од САД.
Во своето неодамнешното појавување во подкастот на Бил Махер „Клуб Рендом“,Стоун го удвои своето проруско расположение, бранејќи го рускиот претседател Владимир Путин, го доведе во прашање потеклото на СОВИД-19 и ефикасноста на вакцината, ги изрази своето мислење дека Доналд Трамп можеби победил на изборите во 2020 година и ги објасни во суштина сите спротивни позиции на кои можеше да се сети. Водителот на крајот вознемирено го праша: „Дали постои теорија на заговор во која не верувате?
Уште поконтроверзни беа документарните филмови на Стоун за диктаторите Фидел Кастро (има снимено три) и, особено, за Владимир Путин во „The Putin Tapes“. Поддршката на Стоун за Путин станува сè поконтроверзна додека руската инвазија на Украина продолжува.
Поранешната холивудска ѕвезда Стивен Сигал се декларираше како „еден милион проценти“ Русин откако доби медал Орден за пријателство од претседателот Владимир Путин. За поддржката на Русија по нејзината инвазија на Украина.
За време на настанот, тој, исто така, ги обвини САД дека трошат „милијарди долари на дезинформации, лаги“, што според него е обид да се „обие дискредитација, деморализирање и уништување на појавниот морал на Русија“ и тврдеше дека над половина од луѓето во Америка всушност ја сака Русија.
Во видео на кое се гледа дека поранешната акциона ѕвезда стои меѓу остатоците од затворот Оленивка во источна Украина, каде во ракетен напад загинаа десетици украински заробеници, објавено на руската информативна страница ТВЗВЕЗДА, Сигал, кој е идентификуван како специјален претставник на Министерството за надворешни работи на Руската Федерација за хуманитарни односи меѓу Русија и САД, се чини дека служи како портпарол против употребата на HIMARS од Украина. Според рускиот сајт, Сигал инсуинирал заговор со тоа што сугерирал дека HIMARS го користеле украинските војници затоа што претседателот на земјата Володимир Зеленски сакал да замолчи „нацист“ што се чувал во затворот.
Сигал од предходно е познат по својот проруски став, особено откако тој покажа силна поддршка за планот на Путин во врска со анексијата на Крим, и во 2016 година, актерот доби руско државјанство.
Исто така, Сигал ги посети руските трупи во градот Оленивка, контролиран од Русија во август 2022 година, за да ја понуди својата поддршка за луѓето на првата линија на инвазијата на Путин на Украина.
Сепак, охрабрувањето од актерот се чини дека не ја промени ситуацијата во војната, бидејќи „специјалната акција“ која требаше да заврши 48 до 72 часа со освојување на Кијив, трае веќе втора година откако Путин го започна нападот.
Скот Ритер, за кого ЦИВИЛ МЕДИА пишуваше во неколку наврати, поранешен инспектор за оружје на ОН во 1990-тите и аналитичар на Маринскиот корпус за време на советската инвазија на Авганистан една деценија пред тоа, и кој, меѓу другото, е осуден сексуален престапник, кој во неколку наврати бил фатен како се изложува на малолетници на интернет и одлежал една и пол година затвор, и покрај тоа, тој е меѓу групата Американци кои им се ставија на располагање и претставуваат „релевантен извор“ на руските пропагандни кујни.
И, како најнов изданок на овој проруски плевел, изникна Такер Карлсон, контроверзна медиумска личност, антиамерикански пропагандист, десничар, теоретичар на заговор, поранешен Трампист, мизогин, расист, хомофоб, првиот западен новинар кој беше избран како „подобен“ да го интервјуира рускиот диктатор Путин, речиси две години по руската агресија врз Украина.
Карлсон, кој и во минатото беше гласен поддржувач на Путин, пред да биде отпуштен од Фокс њуз во април минатата година, го имаше ударниот вечерен термин на каналот со неговото шоу „Такер Карлсон Вечерва“, со кое брзо се етаблираше како влијателен глас во републиканската политика, често пати прифаќајќи ги теориите на заговор и прашањата на крајната десница,
Поранешниот водител на Фокс кога започна руската инвазијата врз Украина ја доведе во прашање американската помош за воените напори на Кијив, и исто така, лажно тврдеше дека претседателот на Украина, Зеленски бил опасен диктатор и авторитарен лидер кој искористил сто милијарди американски даночни долари да се подигне еднопартиска полициска држава во Украина.
Карлсон во 2017 година тврдеше дека Путин не е ниту Садам Хусеин, ниту Адолф Хитлер, и не претставува опасност за Соединетите држави.
„Светли примери“ за американски нацистички симпатизери – пропагандисти на Хитлер
Низ историјата се појавуваат извесни деградирани, посрамотени, разочарани американци кои своите интелектуални капацитети ги ставаат на располагање на „мрачните сили“ и се впуштаат како пропагандисти на озлогласени диктатори, како Путин и Хитлер. Пред и за време на втората светска војна, неколку американски нацистички симпатизери работеа како радиодифузери за германското државно радио, како Милдред Гиларс, позната како „Оската Сали“, Роберт Хенри Бест, поранешен новинар кој го користеше слоганот „Mр. Погоди кој“, Џејн Андерсон, попозната како „Џорџија праска“, и можеби ајентузијастичкиот радиодифузер меѓу нив, Фред В. Калтенбах.
Можеби никој не беше толку познат меѓу хитлеровите пропагандисти како Милдред Гиларс. Родена во Мејн, Гиларс беше поранешна шоу-девојка на Бродвеј која се преселила во Берлин во 1934 година. Таа остана во Германија по избувнувањето на војната и на крајот стана една од најистакнатите радио личности на Третиот Рајх со „Доме сладок доме“, пропагандно шоу во режија кај американските трупи. Гиларс се емитуваше под рачката на радио „Миџ“, но американските ГИ набрзо и дадоа поозлогласен прекар: „Оската Сали“.
„Оската Сали“ зборуваше со пријателски, разговорен тон, но нејзината цел беше да ги вознемири слушателите. Една од нејзините омилени тактики беше да ги спомне сопругите и девојките на војниците, а потоа да размислува дали жените ќе останат верни, „особено ако вие, момчињата, се осакатите и не се вратите во едно парче“. Пред сојузничката инвазија на Франција, таа глуми и во радио претстава наречена „Визија за инвазија“, како американска мајка чиј син без потреба се дави за време на нападот. Како и многу пропаганда, радио емисиите на Гиларс ретко го имаа посакуваниот ефект – многу ГИ ги слушаа само затоа што ги сметаа за смешни – но американската влада сè уште ја сметаше за предавничка. Кога војната заврши, гласот на Оската Сали беше уапсен и на крајот помина 12 години зад решетки.
Веќе во 1939 година, Германија почна да ангажира Американци од иселениците за домаќини на радио програми кои имаат за цел да ја одвратат интервенцијата на САД во војната. Овие фашисти родени во Америка го вклучија Роберт Хенри Бест, поранешен новинар кој ја користеше рачката „Mr. Погоди кој“, и Џејн Андерсон, попозната како „Џорџија праска“. Сепак, можеби најентузијастичкиот радиодифузер беше Фред В. Калтенбах. Поранешен учител во средно училиште во Ајова, Калтенбах бил отпуштен во 1936 година, откако се обидел да организира американска копија на Хитлеровата младина. По неговото отпуштање, тој се преселил во Берлин и станал водител на една од првите германски радио програми произведени за Американци. Наскоро го добил прекарот „Лорд Хи Хоу“ поради неговиот домашен стил и сличноста со британскиот пропагандист „Лорд Хау Хоу“.
Шоуто на Калтенбах имаше форма на измислени писма до неговите американски пријатели дома, во кои тој се залагаше за политика на изолационизам и се спротивстави на злата на Евреите и на Британската империја. Откако САД влегоа во конфликтот, тој почна да емитува пронацистички вести заедно со нападите врз Френклин Д. Дијатрите на Калтенбах го виделе обвинет за предавство заедно со уште седум други американски пропагандисти, но тој никогаш не се соочил со судење. Заробен од напреднатата Црвена армија, тој исчезна набргу по завршувањето на војната, а подоцна беше објавено дека умрел во советски притвор.
Се чини дека „Историјата е мајка на мудроста“ е непозната категорија за новопечените „марионети“ со конците во рацете на пропагандистите во Кремљ, па ги повторуваат истите историски грешки на нивните предходници, ставајќи се, повторно, на погрешната страна на историјата.
Драган Мишев
