Кога живеел во Романија, Мандел смислил математичка формула и со неа освоил повеќе од десет џекпота.
Во доцните 1950-ти, тој почнал да смислува како да излезе од длабоката сиромаштија. Утврдил дека лотаријата е најдобриот начин да се стекне со богатство што може да го одведе во земја со повеќе можности, па почнал да ја смислува својата формула.
На крајот, Мандел ја открил совршената математичка формула која може да предвиди пет од шест добитни броеви.
Иако оваа специфична формула му помогнала на Мандел да ги предвиди броевите на романската лотарија, тој ја променил својата стратегија кога се преселил во Австралија.
Наместо да смисли формула за предвидување на бројките, тој одлучил дека најдобар начин да ги зголеми шансите е да купи што повеќе ливчиња.
Така, тој создал еден вид лотарија со здружување со инвеститори кои ќе му дадат пари за да може да купи куп тикети и потоа да ги подели добивките со нив.
„Така успеав да заработам 18. мои плати“, изјавил еднаш во едно интервју.
По неговата 13-та севкупна добивка, биле донесени многу закони кои го спречиле легално да го продолжи својот бизнис со лотарија, и токму тогаш решил да си ја проба среќата во САД. Тамошните закони за лотарија во тоа време им дозволувале на играчите да ги испишуваат своите тикети дома, што значи дека секој може ефективно да игра ако ги достави сопствените билети во продавницата.
Анализирајќи ги сите различни опции за лотарија во САД, Мандел ја искористил лотаријата во Вирџинија бидејќи имала само 7,1 милиони комбинации на броеви. Не само што освоил 27. милиони долари во Вирџинија, туку освоил и мноштво награди за второто и третото место, со што вкупниот износ достигнал над 30. милиони долари. Тоа била 14-та и последна добивка на лотарија за Мандел.
