„Бугарија нема претензии кон суверенитетот на РС Македонија, ниту го оспорува правото на граѓаните на РС Македонија да се самоопределуваат или да го нарекуваат својот јазик како што им одговара. Да се каже спротивното е само обид да се наруши позицијата на Бугарија“, пишува амбасадорот на Бугарија во Грција Валентин Порјазов во материјал објавен во авторитетниот весник „То Вима“, како одговор на интервјуто на македонскиот вицепремиер задолжен за европски прашања Никола Димитров, пренесува БГНЕС.
„Бугарија прва ја призна оваа земја и ѝ обезбеди витална економска и воена помош за нејзиниот опстанок. Ја спречивме опасноста војната во поранешна Југославија да ја задуши тогашната БЈРМ. За време на бугарското претседателство со Советот на ЕУ во 2018 година, ние активно ја промовиравме европската перспектива на Скопје. Ние недвосмислено го поддржавме пристапувањето на РС Македонија во НАТО.
Во меѓувреме, Скопје не се раздели со идеолошката доктрина од југословенската ера, и продолжи да го гради својот идентитет врз базата на фалсификувањето и злоупотребата на бугарската историја. РС Македонија мора да стави крај на сите тврдења за историјата и географијата на Бугарија. Наспроти популарното верување, историските спорови не се само академски. Тие имаат многу мерливи последици во сегашноста.
Фалсификувањето на историјата е широко распространето во учебниците во РС Македонија. Три генерации граѓани, чии предци до средината на 20 век се идентификувале како македонски Бугари, беа индоктринирани во омраза кон Бугарија. Токму на овие историски фалсификати, Скопје ги гради своите претензии за малцинство кон Бугарија.
По распадот на Југославија, Скопје ја пропушти можноста да се раздели со атавистичката државна доктрина на „македонизмот“. Таа доктрина некогаш им служеше на југословенските територијални претензии кон Бугарија и Грција, денес таа продолжува да ја претставува суштината на внатрешната и надворешната политика на РС Македонија. Ова доведе до повеќе деценискиот спор со Грција и кон продолжување на иредентистичките барања кон Бугарија.
Сите нови земји-членки на ЕУ имаа храброст да се соочат со своето тоталитарно минато. Овој процес беше болен, но сепак неопходен за да ги научиме лекциите од минатото. Отворањето на архивите на Југославија ќе открие навистина темна страница во историјата на РС Македонија. Архивите содржат докази за етничкиот инженеринг, започнат во средината на 1940-тите, ќе ги покажат судењата против Бугарите и масовните егзекуции во 1945 година познати како Крвав Божиќ. Во август 1945 година, по налог на Белград и Москва, локалното бугарско наречје беше прогласено за официјален „македонски јазик“, додека концентрационите логори како Голи Оток беа преполни со луѓе кои се спротивставуваа на овој етнички инженеринг.
Говорот на омраза против Бугарија и дискриминацијата на македонските Бугари се присутни низ целата комунистичка и посткомунистичка историја на РС Македонија. Најочигледниот неодамнешен пример е поврзан со претставникот на РС Македонија на Евровизија – Васил Гарванлиев, кој се осмели да го објави своето бугарско потекло. Двајца поранешни премиери на РСМ – г-дин Љубчо Георгиевски и г-дин Владо Бучковски, како и поранешниот министер за надворешни работи г-дин Денко Малески, јавно зборуваа за бугарските корени на словенското население во РСМ и за потребата од надминување наследството.комунистичка Југославија. Сите тие беа подложени на жесток говор на омраза и закани.
Овие случаи ги надминуваат билатералните односи меѓу Софија и Скопје. Тие го доведуваат во прашање исполнувањето на критериумите од Копенхаген од страна на земјата-кандидат. Затоа, Бугарија предложи одредби во нацрт-рамката за пристапните преговори на РС Македонија за влез во ЕУ, што ќе овозможи ефективно следење на спроведувањето на билатералните договори потпишани од РС Македонија (со Бугарија, а исто така и со Грција).
За жал, Скопје продолжува да извршува задкулисен притисок и лобирање, надевајќи се на промена на нашата позиција. Овој пристап не е рационален, туку наивен. Бугарското јавно мислење со огромна доминација ги поддржува позициите што ги објаснив погоре. Бугарија не може да се откаже од својата повеќе од илјадагодишна историја. Не можеме да ја искривуваме семејната историја на милиони бугарски граѓани, наследници на македонски Бугари, дефинирајќи ги ретроспективно како „Македонци“ за да му се допаднеме на Скопје.
Наместо да ја обвинува Бугарија за лажни аргументи, Скопје мора да најде начини да се врати во рационален јавен наратив и смислен дијалог. Овој процес може да трае со години, како што покажува искуството со Грција, но може да се развие и многу побрзо. И покрај пречките, Бугарија останува отворена за дијалог“, пишува амбасадорот Порјазов во својот напис во грчкиот весник „То Вима“.
