„За да бидеме ефикасни и добри сојузници, мора да научиме да го чуваме грбот – исто како што полковникот Каварналиев го чуваше грбот на своите војници. Со овие зборови, амбасадорот на Бугарија во Република Северна Македонија Ангел Ангелов положи цвеќе пред споменикот на полковникот Константин Каварналиев во Дојран.
Во меѓусојузничката војна командувал со 3-та бригада на 3-та пешадиска дивизија. Шест дивизии, лично командувани од грчкиот крал Константин I, го нападнале Кукуш, кој го бранеле два бугарски полка.
Се бореа три дена, целта е населението да може без жртви да се повлече во внатрешноста на Бугарија. Бугарите се повлекле на север, грчката војска го соборила Кукуш и се упатила кон Дојран. Полк Каварналиев ја командуваше одбраната на Дојран и ги имаше само 32 и 42 полк, кои беа нецелосни. Двата полка имаат само 3.000 борци. И Грците напаѓаат со 42.000! Кога војниците на полковникот Каварналиев влегоа во жестока битка на 18 јуни, секој се сврте против четиринаесет мажи. На 23 јуни, полковникот Каварналиев го напушти командниот бункер и со пушка во рака изврши контранапад со своите војници во првата линија. Непријателот беше одбиен, бугарските војни се задржаа и Грците одбија да напредуваат кон Бугарија. За време на битката, полковникот Каварналиев беше ранет во ногата. Верувајќи дека раната е лесна, продолжил да се бори. Но, се покажа дека куршумот погодил важна артерија и полковникот Каварналиев починал неколку часа подоцна од загуба на крв. Постхумно е унапреден во чин генерал-мајор.
Во 1916 година е подигнат споменик на Константин Каварналиев во областа Дојран, кој во тоа време беше дел од Бугарија.
Во 2000 година, гробницата била осквернавена од ограбувачи. На иницијатива на здружението „Плиска“, споменикот беше реставриран, но не доби дозвола од македонските власти да го постави.
Споменикот кај Дојран, сепак, беше обновен и повторно беше поставен на првобитното место на 1 август 2019 година. Иницијативата беше на тогашниот бугарски премиер Бојко Борисов. Потоа споменикот го открија Борисов и Зоран Заев. Поставувањето на споменикот стана возможно благодарение на новите односи меѓу Бугарија и Македонија, како резултат на потпишувањето на Договорот за пријателство и добрососедство меѓу Софија и Скопје на 1 август 2017 година
