Готвењето е како магија, особено ако ги гледаме врвните шефови. Но и тие имаат лоши денови и листа од задачи кои попрво би ги избегнале бидејќи се тешки и макотрпни, без разлика на искуството и знаењето.
Без разлика колку сте искусни во готвењето, некогаш може да се случи да наидете на рецепт од кој ќе се покаете што сте почнале да го готвите. Вакви работи им се случуваат и на најискусните готвачи.
Паткини копани – иако изгледа дека не е некое месо тешко за подготовка, печењето на копани од патка е вистинска тортура за готвачите. Причината за тоа е што кожата мора да биде златно-кафеава и крцкава, а кога маста од копаните ќе почне да се топи во врела тава, многу прска и готвачот често трпи ситни изгореници.
Пржени ракови – тие се едно од омилените јадења во Америка, а готвачите самите сакаат крцкава коричка со вкусно месо. Но и оваа подготовка е подеднакво болна како и со копаните од патка. Додека ракот се пржи во врело масло, неговите внатрешни органи се распрснуваат од топлината и на готвачот прскаат врели топчиња масло.
Чистење риба – во некои земји постојат големи видови риби во кои можат да влезат црви.
Должност на готвачот е да ја исчисти и филетира, но и добро да внимава да не заврши некој црв на чинија од гости.
Печени пиперки – една убава црвена пиперка има долг пат додека стане печена и вкусна. Ниту еден готвач не сака да лупи пиперки варени на пареа. Парчињата од лушпата се кинат и лепат за прстите, поради што таа работа е уште потешка. А потоа останува чистењето семки.
Шкембе – нема многу љубители на ова јадење, а готвачите сигурно се среќни поради тоа. Делот од желудник кај преживарите треба да биде темелно исчистен и измиен. Потоа се става во ладна вода и се вари два до три часа. Но, тоа не е сè, бидејќи по тоа шкембето мора да остане преку ноќ во чиста вода. И за крај следи триење со сол и чистење пред конечна подготовка.
Коприви – познато е дека копривата пече, но во кујна таа може да е дел од вкусни сосови како песто, дури и чорби. Но пред да стане дел од било кое јадење, таа мора добро да се измие. Готвачите носат двојни ракавици за да го избегне пецкањето од игличките, но понекогаш се случува да помислат дека во кесата имаат спанаќ и да се „испечат“.
Свинска кожичка – се готви околу три часа бидејќи е многу тврда за да може така да се обработува. По варењето се лади во фрижидер, како и шкембето, а тогаш почнува вистинската работа. Од кожата со нож треба да се отстранат и најмали парчиња сало, што е многу тешко затоа што се лизга.
Мајчина душичка – готвачите откриваат дека листовите мајчина душичка се ситни и им треба многу време за едно филџанче ливчиња од темјан.
