Косово официјално не побарало трансфер на 20 нејзини државјани осудени во случајот Дива Населба во Куманово. Освен недостаток на комуникација меѓу двата оддела за правда, Република Косово не покажала интерес за такво прашање ниту на последниот состанок на двете влади, одржан вчера во Скопје.
Конвенцијата за пренесување на осудени лица, усвоена од Советот на Европа на 21 март 1983 година и овозможува на државата чиј државјанин е осудено лице да побара враќање назад на осудено лице од друга држава. По барање на матичната држава, државата во која осуденото лице ја одлежува мерката има право да одлучи врз основа на суверенитет, што значи дека барањето може да не биде прифатено.
Конвенција за пренесување на осудени лица
„Пренесувањето може да се побара не само од државата во која е изречена казната (државата за казнување), туку и од државата чиј државјанин е осуденото лице („администраторска држава“), со што ќе се овозможи администраторската држава да бара враќање на нејзините граѓани. Пренесувањето се врши со согласност на осуденото лице“.
Пред точно две години, на 17 ноември 2019 година, Апелациониот суд ја потврди првостепената казна од 746 години затвор против 37 лица, повеќето од нив државјани на Косово. Случајот сега е пред Врховниот суд, каде што се чека конечна одлука по жалба на одбраната. Македонија инсистира на екстрадиција на Африм Исмаиловиќ и Алили Демири, осудени на доживотен затвор за петкратното убиство во Смилковско езеро во април 2012 година. Маричиќ вели дека барањето за екстрадиција е активно.
Но, Алсат дознава дека косовските власти немаат активно барање од Македонија. Последното барање беше упатено на 30 јануари 2021 година. Три месеци подоцна, Специјалното одделение при Основниот суд во Приштина ја одби екстрадицијата на Исмаиловиќ поради недостаток на докази за делото за кое се товари и според кое е прогласен за виновен од македонскот суд. Демири и Исмаиловиќ се во бегство од 2012 година. Тие беа осудени во отсуство и не беа присутни за време на повторното судење.
