По почетокот на војната на Руската Федерација против Украина во февруари 2014 година и целосната инвазија на Руската Федерација во февруари 2022 година, тортурата и малтретирањето на украинските граѓани, војници и цивили станаа елементи на политиката на руските вооружени сили и вооружените формации контролирани од нив на територијата на Украина.
На крајот на октомври 2023 година, Претседателот на Независната меѓународна истражна комисија за Украина, Ерик Мосе, истакна дека заклучокот на Комисијата е дека „употребата на тортура од страна на руските власти е широко распространета и систематска“, што исто така може да биде класифицирана како воени злосторства и злосторства против човештвото.
Според извештајот на гореспоменатата Независна меѓународна комисија, кој беше претставен на Генералното собрание на ОН, тортурата извршена од руската војска на привремено окупираните територии на Украина е конзистентна и широко распространета и често резултираше со смрт.
Според Канцеларијата на јавниот обвинител на Украина, „околу 90 отсто од украинските воени затвореници биле подложени на тортура, силување, закани за сексуално насилство или други форми на малтретирање“.
Во извештајот на Канцеларијата на Високиот комесаријат за човекови права на ОН, кој се заснова на информации од Мониторинг мисијата на ОН за човекови права во Украина, фактите за тортура и малтретирање на украинските воени заробеници се забележани во сите фази од нивното заробеништво – од фаќање до репатријација во Украина.
Забраната на тортурата е императивно правило на меѓународното право (jus cogens), а неговата конвенционална консолидација се рефлектира во многу меѓународни универзални и регионални правни акти.
Мачењето и нечовечкото однесување на Русија кон украинските заробеници и цивили се повторуваат секој ден.
Извршителите на актите на тортура и друго сурово, нечовечко или понижувачко постапување и казнување се обично војници на Вооружените сили на Руската Федерација и Министерството за одбрана на Руската Федерација, офицери на руските специјални служби.
Главната цел на тортурата е да се врши притисок врз притворените лица за да се добијат потребните информации.
Од моментот на заробувањето, врз задржаните лица се применува физичко и психичко насилство: (1) веднаш по пристигнувањето во установата, (2) за време на испрашувањата, (3) во текот на целиот период на престој во установата.
Има случаи кога офицерите на ФСБ (Руската федерална служба за безбедност) им наложиле на администрацијата на местата на притвор за потребата да се обезбеди редовно физичко и психолошко насилство врз притворените украински воени затвореници.
Во случај на посета на местото на притвор на претставници на меѓународни организации (на пример, МКЦК), три недели пред посетата, ќе престанат сите форми на физичко влијание врз воените заробеници; два или три дена пред посетата – се издаваат сите потребни средства за хигиена, нова постелнина, облека и обувки; Еден ден пред посетата, управата на местото на притвор ги предупредува воените затвореници дека доколку дадат информации за тортура и малтретирање на претставници на меѓународни организации, по нивното заминување ќе бидат применети уште построги мерки кон нив.
Физичкото и психичкото насилство вклучува клоцање со нозе и раце, автоматско оружје, гума, метал, дрвени палки и стапови или со други импровизирани предмети; тортура, вклучително и употреба на електрична струја; подложување на отворен оган на различни делови од телото; задачи за осакатување со одвојување на делови од телото и обезличување на лицето итн.; симулација на пукање или давење; силување или закана од силување; смртни закани кои систематски се применуваат на украинските воени затвореници и цивили за време на нивниот престој во местата на притвор. Има и факти за убиства на лица кои веќе биле во заробеништво, необезбедување медицинска помош, храна и вода итн.
Од 24 февруари 2022 година, обвинителите обезбедуваат процедурални насоки во 7 кривични постапки врз основа на фактите за употреба на мерки за филтрирање против цивилното население од страна на окупационите власти на Руската Федерација.
Во текот на истрагата за овие случаи, евидентирана е употреба на 121 филтрационен камп, 30 лица се препознаени како жртви.
Во горенаведените кривични случаи, беа воспоставени 115 места за притвор, каде што беа спроведени мерки за филтрирање: во регионот Херсон – 18, во регионот Запорижја – 10, во регионот Харкив – 25, во регионот Суми – 5, во регионот Луганск – 27, во регионот Донецк – 30.
Од почетокот на целосната инвазија, обвинителите обезбедија процедурални насоки во 2.101 кривично дело за фактите на тортура врз цивили од страна на припадниците на вооружените сили на Руската Федерација и окупационите администрации.
Во текот на истрагата се евидентирани 120 места каде претставници на окупациските власти приведувале и мачеле цивили.
Вкупниот број на жртви кои беа приведени во овие комори за тортура надминува 5.600.
Овој документ е обезбеден од Амбасадата на Украина во Република Северна Македонија
ЛИНК до оригиналот објавен на CIVIL TODAY
