Трагичното насилство во ОУ „Владислав Рибникар“ во Белград е трауматичен настан кој ги одбележа животите на оние кои ги загубија своите најблиски, а оваа трагедија погодува многу поширок круг на деца и возрасни во Србија и регионот, како и општество во целина, се наведува во соопштението на оваа организација.

„Вакво насилство, како и секое друго, не треба да му се случува на ниту едно дете и на ниту еден возрасен, никаде во светот. Насилството и трауматските настани делуваат на тој начин што децата и возрасните често се чувствуваат како земјата да им се лизнала од под нозете, а таквите настани не се нешто што е лесно да се објасни и разбере. Нормално е дека сите сведоци на трагедијата, индивидуално и колективно, се соочуваат со тешки, сложени чувства, дека се депресивни, тажни, лути и бесни, дека се чувствуваат беспомошно“, се наведува во соопштението.

Како што велат од Save the Children, за трагедиите „мора да разговараме и да обезбедиме услови да разбереме што се случило, да се соочиме со тешките и болни чувства и врз основа на тоа да преземеме чекори за никогаш да не се повторат слични работи“.

„Во сето ова, ние мора да обезбедиме сите деца погодени од насилство да добијат заштита, да добијат здравствена поддршка, која вклучува поддршка за менталното здравје, и да имаат право да ги изразат своите чувства и мислења“, се наведува во него.

Инструкции за разговор со деца и млади:

  • Воздржете се од спомнување застрашувачки детали и анализирање настани. Накратко објаснете што се случило, доколку е потребно, потоа нека зборуваат за тоа како се и нека знаат дека сите нивни чувства се нормални. Дозволете им да поставуваат прашања. Не ги лажете децата за да ги утешите, туку кажете дека не го знаете одговорот, но дека ќе направите се за да ги заштитите.
  • Адресирајте ги сите грижи што може да ги имаат децата, дури и ако тие се неосновани – децата може да веруваат дека насилството со оружје често се случува на училиште и дека училиштето не е безбедно место. Помогнете им на децата да разберат како можат да се заштитат себеси во секакви итни ситуации и направете ги свесни дека можат да трчаат, да бараат засолниште и да се кријат.
  • Дајте им можност да кажат што мислат за содржината што имаат можност да ја видат на социјалните мрежи за овој настан. Ако заедно оцените дека циркулира штетна содржина, помогнете им да го запрат нејзиното ширење.
  • Помогнете им на децата да не се чувствуваат сами со тоа што ќе свесно ќе им објасните дека оваа трагедија погоди многу деца и возрасни и да размислуваат за ситуацијата од гледна точка на сочувство за себе и за сите други кои страдаат.
  • Нормално е децата да се плашат, но ако детето покажува поизразени симптоми на страв, лутина или повлекување, побарајте стручна помош за ментално здравје. Информирајте се и научете да ги препознавате знаците на траума.

 

„Во медиумски истражувања, правата на децата мора да се почитуваат. Апелираме до медиумите да се воздржат од сензационализам во вакви ситуации, да не земаат изјави од деца, да обезбедат заштита на податоците и на жртвите и на сторителите, да го почитуваат етичкото известување и да го преземат својот дел од одговорноста за тоа како децата ќе разберат што се случило и како целото општество ќе ја разбере и надмине заедничката трагедија. Сензационализмот и невистините информации се штетни за менталното здравје на децата и возрасните и претставуваат ризик за повторување на насилничко однесување. Неколку инциденти во регионот, во кои поединци ги повториле елементите на трауматски насилен настан, имитирајќи дете кое извршило насилство или самиот чин на насилство во училиште во Белград, сведочат за огромниот ризик што го носи несоодветното пријавување и несоодветното справување со настанот на јавен простор. „Децата кои покажуваат неадекватни реакции на насилството и изразуваат поддршка за насилството и сторителот на насилството мора да добијат навремена и соодветна поддршка за да ги разберат последиците од овој настан“, велат од „Спасете ги децата“.

Оваа организација апелираше до сите деца и возрасни „да се однесуваат кон жртвите на насилство, оние кои ги загубиле своите најблиски, сторителот на насилството, кој пред се е дете, членовите на неговото семејство, како и сите други засегнати од трагедија, достоинствено“.

„Ова пред се значи дека тие се воздржуваат од споделување непроверени информации и информации кои не се релевантни за истрагата и кои можат да шират страв или омраза. Потребно е децата и возрасните внимателно да избираат извори на информации. Во такви сложени, трауматски настани, се чувствуваме помалку беспомошни ако можеме да направиме нешто – најкорисно е да им дадеме поддршка на семејството и пријателите, а со тоа да го вратиме чувството на сигурност што на сите ни недостасува во овој момент. Пред овој ужасен настан, мора да негуваме сочувство, разбирање и поддршка, за подобро да ја разбереме ситуацијата и да го направиме она што е потребно за да не се повтори ништо вакво“, се вели во соопштението.

Извор: n1info.rs/trn.mk