Меѓународниот ден на жената, кој се слави секоја година на 8 март, има долга и значајна историја. Почетоците на овој ден се вратат во 1910 година, кога Втората конференција на жените социјалисти во Копенхаген го прогласи 8-ми март за Ден на жената. Денот беше инициран од германската револуционерка Клара Цеткин и има за цел да ја одбележи борбата на жените за еднакви права и подобри услови за живот.
Првите протестни демонстрации се одржале уште во 1857 година, кога жени вработени во текстилната индустрија во Њујорк се побуниле против лошите работни услови и ниските плати. Ова беше само првото од многуте движења кои ќе следат во текот на 20-тиот век, и кои ќе имаат огромен импакт врз жените низ светот.
По 1910 година, 8-ми март започнал да се слави низ Европа, особено во земјите како Австрија, Германија, Швајцарија и Данска, каде што се организирале демонстрации и маршеви за еднаквост на жените. Во 1911 година, само во Австро-Унгарија, се одржале 300 демонстрации, а жените на улиците барале правото на глас и еднакви услови за работа. Протестите станале глобални и продолжиле низ децениите, а со нив и позитивните промени во правата на жените.
Од 1975 година, кога Обединетите нации го прогласија Меѓународниот ден на жената, многу земји почнале официјално да го слават, воведувајќи значајни реформи како што се породилното отсуство, еднаква плата за еднаква работа и демократски избирачки права. Меѓутоа, од 20-тиот век, празникот почнал да губи некои од своите основни идеи и во некои делови на светот се претвора во ден за подароци, сличен на Денот на мајката или Денот на вљубените.
Денес, иако многу луѓе го слават денот со поклони и честитки, важно е да се потсетиме на почетоците на Меѓународниот ден на жената и да продолжиме да ја славиме борбата за еднаквост и правата на жените низ целиот свет.
