Губењето на мразот на Антарктикот предизвикува пораст на континентот, феномен познат како постглацијално издигнување, што пак може значително да влијае на глобалното зголемување на нивото на морето. Во зависност од идните емисии на фосилни горива, тоа зголемување може или да ги ублажи или влоши ефектите од топењето на мразот, потенцијално намалувајќи го придонесот на Антарктикот во подигнувањето на нивото на морето до 40 отсто или да го влоши многу.
Со оглед на тоа што речиси 700 милиони луѓе живеат во крајбрежните области и потенцијалните трошоци за штета од порастот на нивото на морето достигнуваат трилиони долари до крајот на векот, разбирањето на домино ефектот од топењето на мразот на Антарктикот е од клучно значење, вели глациологот Наталија Гомез од Универзитетот Мекгил.
Мразот на Антарктикот е упорно низок во последниве години, што го поттикна Гомез и нејзиниот тим да ја истражат обвивката на Земјата под ледената покривка на Антарктикот. Нивното истражување, кое беше објавено во списанието Science Advances, откри невообичаено висок вискозитет во одредени региони, што предизвикува почвата да се крева неочекувано брзо.
Многу брза промена
Нашите мерења покажуваат дека цврстата земја што ја формира основата на ледената покривка на Антарктикот изненадувачки брзо ја менува формата. Подигнувањето на земјиштето од намалениот површински мраз се случува со децении, а не со илјадници години, вели геологот Тери Вилсон од Државниот универзитет во Охајо.
Користејќи 3Д моделирање, научниците симулираа различни сценарија за зголемување на нивото на морето врз основа на движењето на копнената маса на Антарктикот. Доколку се контролира глобалното затоплување, нивото на морето би можело да се зголеми за 1,7 метри до 2500 година, но би можело да се зголеми за 19,5 метри доколку не се запре затоплувањето. Колку побрзо се повлекува ледената покривка, толку повеќе вода се фрла во океаните. Спротивно на тоа, ако топењето се забави, издигнувањето на копното би можело да помогне да се зачува дел од мразот со тоа што ќе го крене подалеку од потоплите океански води.
Оваа студија означува чекор напред во нашата способност подобро да го предвидиме влијанието на климатските промени врз порастот на морското ниво и да информираме за ефективна политика за животната средина, вели Роб Деконто, глациолог од Универзитетот во Масачусетс.
Резултатите, исто така, го истакнуваат нерамномерното влијание на порастот на нивото на морето, при што островите и крајбрежните области со мала ширина се соочуваат со поголеми ризици. Ова откритие ја истакнува климатската неправда кон нациите чии емисии се ниски, додека нивната изложеност и ранливост на пораст на нивото на морето е висока, забележуваат авторите на гореспоменатата студија.
Извор: Science Alert
