Новата биографија на легендарната модна уредничка, која има еднаков број пријатели и непријатели во деловниот свет, ја открива нејзината потопла страна!
Најмоќната жена во светот на модата, Ана Винтур, е на чело на американскиот Вог веќе 34 години, неверојатно долго за модната сцена каде успесите се менуваат со падови побрзо отколку должината на здолништето.
Таа неодамна стана на чело на сите изданија Конде Наста, така што, овластена од благородната титула што и ја додели кралицата Елизабета Втора, таа несомнено е една од најмоќните деловни жени во светот, на самиот врв на индустријата вредна речиси две милијарди долари.
Легендарната уредничка многу придонесе за создавањето на денешната модна сцена и подемот на Мајкл Корс, Марк Џејкобс, Дона Каран, Карл Лагерфелд, Џон Галијано… но во исто време создаде легенда за себе.
Како Ана – работохолик, опсесивен перфекционист, строг шеф кој има исто толку пријатели колку и непријатели во деловниот свет – издржа толку долго на немилосрдната модна сцена и како го балансираше со нејзиниот приватен живот, е прашање што ги интересира многумина.
Филмот од 2006 година „Ѓаволот носи Прада“ со Мерил Стрип и Ен Хатавеј, заснован на книга на поранешната асистентка на Ана, Лорен Вајсбергер, ја изобличи Винтур како ледена кралица која знае што прави, но безмилосно ги тероризира соработниците и скапо плаќа за успешна кариера. Приватно се појавила на премиерата на филмот и го пофалила, но наводно никогаш не ѝ простила на нејзината поранешна соработничка – предавник.
Нежната страна на ледената кралица
Новата биографија под едноставен наслов „Ана – биографија“, напишана од Ејми Одел, се обидува да фрли светлина на овој однос помеѓу ледената професионална страна на Ана Винтур и нејзината потопла, интимна страна која навистина постои, колку и да изгледа неверојатно. Преку разговори со повеќе од 250 соговорници, меѓу кои, сепак, ја нема самата Ана – легендарниот уредник одбил да учествува во книгата, но не се спротивставил на објавувањето – а биографијата од речиси 350 страници носи многу пикантерии.
Меѓу другото, се дознава дека ја објавила Мадона на насловната страница на Вог затоа што некој тврдел дека „никогаш нема“, ја натерала Опра Винфри да ослабне 15 килограми, а Хилари Клинтон и забранила да носи син костум. Се дознава и дека некогаш и се допаѓал Бил Гејтс, дека била во врска со многу мажи, главно постари од неа, но никогаш со Боб Марли, како што се зборувало.
Но, зад тоа се крие топла и дарежлива личност на која нејзините деца, како што своевремено признала, и се најголема слабост.
Работата ја третира со фанатична дисциплина, а истото диктаторски го бара од сите вработени кои никогаш не смеат да и се обраќаат без да и поставуваат прашања, туку мора несомнено да ги извршуваат нејзините наредби – а притоа да не се со прекумерна тежина.
Таа станува секој ден во пет и пол (понекогаш и порано) и игра тенис што го обожава (еднаш со Роџер Федерер) или дури и напорно вежба. Потоа појадува, најчесто јајца со чаден лосос и ја суши косата за да обликува фризура со шишки – препознатливо од вселената, како што на шега забележа една новинарка, која ја носи од нејзината 14-та година. Вечерта уште еднаш ја дува косата, пред да излезе. Додека децата биле помали ги возела пред работа на училиште, а од автомобилот и рекла на редакцијата на Вог кога ќе пристигне да ја дочека бело кафе.
За ручек, не подолго од четириесет минути, јаде стек без прилози или понекогаш хамбургер без пециво. Често јаде само неколку залаци и се враќа на работа. Веројатно затоа таа пристигнува во текот на денот за да направи многу, внимавајќи на секој детаљ: сите фотографии мора да ги задоволуваат нејзините строги стандарди, па еднаш побарала бебето на фотографијата да биде скратено со поголема брада пред објавувањето, глобален магазин кој во Vogue со почит се нарекува само „книга” налик „како да е Библијата“. Таа секој ден после работа ја носи дома на дополнително учење, избира дизајнери и модели, но не и трендови затоа што, како што таа еднаш рече, трендот е едноставен збор.
Нејзиниот татко и всадил љубов кон работата
Родена во Лондон, Ана имаше привилегирано детство. Мајката Елинор, високообразована Американка, била вклучена во добротворна работа, а таткото Чарлс, уредник на Лондон Ивнинг Стандард, бил важна фигура на социјалната и политичката сцена. Таткото на Ана всадил работна етика, чувство за рокови.
„Смртта на Мерлин Монро ни го уништи летниот одмор бидејќи ненадејно моравме да се вратиме дома од Венеција“, се сеќава Ана.
Можеби таа ја наследила од него способноста да се воздржува од каква било реакција – имено, кога му кажале дека неговиот 14-годишен син Џералд, постариот брат на Ана, загинал во сообраќајна несреќа, Чарлс се вратил во редакцијата и не кажал ниту збор за тоа.
Како тинејџерка, Ана трчаше, но се откажа бидејќи се плашеше дека лисјата ќе и станат премногу мускулести; кога напаѓач и ја украл чантата години подоцна на улица во Њујорк, Ана ги искористила своите тркачки вештини и иако имала чевли со високи потпетици на нозете, трчала по него, посегнала по него и му ја грабнала чантата од раце.
И таа го напуштила факултетот, па нејзините двајца постари браќа и сестра ја задевале дека е глупава затоа што најмногу ја интересираат фризури и облека. Патрик подоцна стана политички уредник, а Џејмс и Нора активисти за човекови права. Ана еднаш рече дека ја избрала модата бидејќи тоа е поле во кое може да се истакне.
И се истакна во нејзината прва работа, списанието Harper’s & Queen, кога објави фото едиторијал во кој моделите во го-го чизми имитираа сцени од сликите на Мане и Реноар.
Таа се преселила во Њујорк во 1976 година за да работи прво во Harper’s Bazaar, потоа во Vivi и потоа во списанието New York, каде што веќе станувала икона. Го донела своето биро во редакцијата и организирала целосно бел работен простор, а кога некој ја прашал како го поднесува секој ден на високи потпетици, таа одговорила: „Лесно. Па, не е толку далеку лимузината од влезната врата“.
Амбициозно од самиот почеток
Иако беше отпуштена од сите три редакции, таа го привлече вниманието на шефот Конде Наста, кој договори средба со Грејс Мирабел, тогашната уредничка на Вог. Кога Мирабела ја прашала каква работа сака во списанието, Винтур слатко ѝ се насмевнала и ѝ рекла: „Твојата!“ И така беше некако. Амбициозната Винтур веднаш почнала да работи зад грб на Мирабела и да ја наметнува нејзината волја, па ја преселиле во британскиот Вог за „мир во куќата“.
„О, Боже, назад во Англија“, воздивна Ана, која набргу ги навреди сите во редакцијата затоа што барала работата да започне во осум часот наутро, додека се однесувала лошо со персоналот.
Но, таа знаеше што сака и го доби, со благодат или со сила; кога дизајнерите не ги направиле мини здолништата што таа ги нарачала, таа им рекла на асистентите да ги исечат со ножици.
Во тоа време таа веќе беше мажена. По врските со постари мажи, главно интелектуалци и писатели кои ја импресионираа, можеби затоа што ја потсетија на нејзиниот татко – како што се новинарите Најџел Демпстер и Џон Бредшо, и конзервативниот есеист Кристофер Хиченс – Винтур живееше со новинарот Мајкл Стоун. А потоа го запознала 13-години постариот Дејвид Шафер, угледен психолог кој предавал на Универзитетот Колумбија и кој веќе имал еден брак и два сина зад себе. Тие се венчаа во 1984 година во куќата на Ана на Менхетен, заедно со неколку пријатели и членови на семејството.
Една и пол година, колку што помина во Лондон, Ана секоја недела леташе во Њујорк со својот сопруг и имаа две деца: во 1985 година синот Чарлс и две години подоцна ќерката Кетрин Би. Кога во 1988 година се врати во Њујорк и го презеде Vogue, таа се посвети на работата и го претвори трошното списание во успешен производ.
Некој нов правец
Првата насловна под нејзината уредничка рака покажа дека Vogue оди во нов правец, кога израелскиот модел Мајкл Бертсу се појави во панталони на Guess од 50 долари и јакна од 10.000 долари за Кристијан Лакроа, досега незамислива комбинација на облека и мода.
Насловот беше толку зачудувачки поразличен од сите претходно што печатницата загрижено праша дали имало грешка, но Винтур објасни дека тоа е токму она што таа го сака.
– Јакната всушност беше дел од костим, но Михаела пред снимањето беше на одмор дома во Израел и малку се здебели, па здолништето не и стоеше – изјави Винтурм која додава дека било одлично да се фрли наопаку возвишената висока мода во реалниот живот и да се види што ќе се случи.
И тоа се случи. Реставрираниот Vogue, кој ги прекрши правилата и крена прашина, го освои пазарот. По изданието со Мадона на насловната – кое се продаде во 200.000 примероци повеќе од минатата година во истиот месец – таа сè повеќе ги заобиколуваше супермоделите и објавуваше познати личности од други области, следејќи го нејзиниот инстинкт.
Еднаш наместо веќе нарачаните фотографии на Синди Крафорд во костим за капење, таа на насловната ја објави принцезата Дијана.
Скандал и развод
Но, цело време „религиозно“, како што рече, се трудела навреме да биде дома за да ги види децата пред спиење.
Се разбира, тоа не функционираше секогаш, како што во книгата сведочат дадилката и другиот персонал одговорен за координирање на распоредот на Ана, децата, куќите на Менхетен и Лонг Ајленд, три кучиња и бројните социјални обврски, но Шефер одигра важна улога во обезбедувањето целосна поддршка за неговата сопруга.
Скандалот избувна во 1997 година кога се дозна дека Ана е во врска со милионерот од Тексас Шелби Брајан. Тие се запознале на балетската гала во Линколн Центар и сите околу нив веднаш ја забележале силната меѓусебна привлечност.
Брајан почна да ја опсипува Ана со цвеќиња и пораки, следеа тајни љубовни состаноци и по некое време таа се разведе од сопругот, а Брајан од неговата сопруга Кетрин со која имаше две деца.
Но, тие никогаш не се венчале и никогаш не живееле заедно, пишува Одел во својата биографија.
Тие се гледаа главно за време на викендите, бидејќи беа зафатени во текот на неделата, а Брајан никогаш не го земал местото што Шафер го имаше во животот на Ана; не и даваше совети, ниту читаше написи пред да бидат објавени во Вог.
Двојката се разведе во 2020 година без многу врева, а Винтур продолжи како ништо да не се променило.
Грешки во чекори
Во текот на кариерата направила низа погрешни чекори, па така, на пример, во 2011 година објавила химна на „гламурозната, млада и многу шик прва дама Асма Ал Асад“, сопругата на сирискиот диктатор Башар Ал Асад, на кому му се извинила само една година подоцна.
Кога Џон Галијано беше избркан од Диор по невкусните антисемитски и расистички испади, таа застана на негова страна, па дури и му помогна повторно да се вработи, а исто така застана и покрај фотографите Марио Тестино и Брус Вебер, обвинети за сексуална злоупотреба.
Но, ништо од тоа не влијаеше на нејзината професионална репутација.
