Ако погледнеме во ноќното небо и ја набљудуваме Месечината, ќе забележиме дека нејзината големина се менува од ден на ден. Ова се сметаше дека е последица од количината на светлина што се рефлектира од нејзината површина.
Но, научниците открија дека Месечината навистина ја менува својата големина. Во студија објавена во The Planetary Science Journal, научниците сугерираат дека нашиот природен сателит активно се намалува, што, според нив, веројатно е резултат на ладењето на нејзиното јадро. Ова води не само до создавање на нови пукнатини на површината на Месечината, туку и до чести земјотреси. Земјотресите се една од причините зошто обемот на Месечината се намалил за повеќе од 50 метри во последните неколку стотици милиони години, откриваат истражувачите.
Со цел да утврдат колку земјотресите всушност влијаат на стабилноста на Месечината, научниците зедоа податоци од ерата на Аполо за споредба.
„Нашето моделирање сугерира дека плитките земјотреси кои можат да предизвикаат силно тресење на тлото во јужниот поларен регион најверојатно се должат на лизгање на постојните раседи или формирање на нови“, вели главниот автор и постар научник, Томас Вотерс, во Националниот музеј за вселенски истражувања.
Како што објаснуваат авторите на студијата, површината на Месечината е лабава и сува, составена од чакал и прашина. Распуштените седименти го прават многу возможно тресење и лизгање на земјиштето.
Ова може да влијае не само на иднината на Месечината, туку и на иднината на човечките мисии на таа планета. Имено, научниците предупредуваат дека земјотресите на Месечината би можеле да бидат доволно силни за потенцијално да ги оштетат објектите што луѓето би ги изградиле таму.
Затоа, пред луѓето да се вратат на Месечината и таму да изградат некаква база, ќе биде неопходно внимателно да се проучи каде сеизмичката активност е најголема и каде е безбедно да се изгради, додаваат астрономите.
