Стогодишниците, кои некогаш се сметаа за ретки, станаа секојдневие и денес се најбрзо растечката демографска група од светското население. Бројката на оваа старосна група речиси двојно се зголемува на секои десет години од 70-тите па наваму.Било откриено е дека оние кои стигнале до 100-от роденден имале тенденција да имаат пониски нивоа на гликоза, креатинин и урична киселина од нивните 60-ти па нагоре.
Кога научниците истражувале кои биомаркери биле поврзани со веројатноста личноста да стигне до 100 година, било откриено дека сите освен 2 од 12 биомаркери покажале поврзаност со веројатноста лицето да наполни 100 години.
Сепак, истражувањето не дозволува никакви заклучоци за тоа кои фактори на животниот стил или гени се одговорни за вредностите на биомаркерите.
Сепак, разумно е да се мисли дека фактори како што се исхраната и внесот на алкохол играат улога. Следењето на вредностите на бубрезите и црниот дроб, како и гликозата и урична киселина како што стареете, веројатно не е лоша идеја.
Со тоа кажано, шансата веројатно игра улога во одреден момент во достигнувањето 100-годишна возраст. Но, фактот дека разликите во биомаркерите може да се забележат долго време пред смртта сугерира дека гените и начинот на живот исто така може да играат улога.
Извор: Science Alert
