Корона вирусот губи 90% од способноста да нѐ зарази во рок од 20 минути откако ќе се пренесе во воздухот – а најголемиот дел од загубата се случува во првите пет минути, сугерираат првите светски симулации за тоа како вирусот преживува во издишаниот воздух.
Наодите повторно ја нагласуваат важноста на преносот на ковид од краток дострел, при што физичкото растојание и носењето маски веројатно ќе бидат најефикасните средства за спречување на инфекција. Вентилацијата, иако сè уште вреди, веројатно ќе има помало влијание.
„Луѓето се фокусирани на слабо проветрени простори и размислуваат за пренос од воздух преку метри или преку просторија. Не велам дека тоа не се случува, но мислам дека сепак најголемиот ризик од изложеност е кога сте блиску со некого“, рече професор Џонатан Рид, директор на Истражувачкиот центар за аеросоли на Универзитетот во Бристол и главен автор на студијата.
„Кога се оддалечувате, не само што се разредува аеросолот, туку има и помалку заразен вирус бидејќи вирусот ја изгубил заразноста [како резултат на времето]“.
Досега, нашите претпоставки за тоа колку долго преживува вирусот во ситни капки во воздухот се засноваа на студии кои вклучуваа прскање на вирусот во запечатени садови наречени „Голдберг тапани“, кои ротираат за да ги задржат капките во воздухот. Користејќи го овој метод, американските истражувачи открија дека заразниот вирус сепак може да се открие по три часа. Сепак, таквите експерименти не го повторуваат точно она што се случува кога кашламе или дишеме.
Наместо тоа, истражувачите од Универзитетот во Бристол развија апарат кој им овозможи да генерираат кој било број на ситни честички што содржат вируси и нежно да ги левитираат помеѓу два електрични прстени некаде помеѓу пет секунди до 20 минути, додека цврсто ја контролираат температурата, влажноста и УВ зраците. интензитетот на светлината на нивната околина. „Ова е првпат некој да може навистина да симулира што се случува со аеросолот за време на процесот на издишување“, рече Рид.
Студијата, која сè уште не е рецензирана, сугерираше дека бидејќи вирусните честички ги напуштаат релативно влажните и богатите со јаглерод диоксид услови на белите дробови, тие брзо губат вода и се сушат, додека транзицијата кон пониски нивоа на јаглерод диоксид е поврзани со брзо зголемување на pH вредноста. И двата од овие фактори ја нарушуваат способноста на вирусот да зарази човечки клетки, но брзината со која се сушат честичките варира во зависност од релативната влажност на околниот воздух.
Republika.mk – содржините, графичките и техничките решенија се заштитени со издавачки и авторски права (copyright). Крадењето на авторски текстови е казниво со закон. Дозволено е делумно превземање на авторски содржини (текст и фотографии) со ставање хиперлинк до содржината што се цитира.