Приказната за тоа како започнал животот на Земјата е онаа што научниците од секогаш биле желни детално да ја спознаат. Сега, тие можеби открија важен детал во заплетот од првото поглавје: објаснување за тоа како меурчиња од маснотии ги формирале мембраните на првите клетки.
Клучен дел од новите наоди, направени од тим од Истражувачкиот институт Скрипс во Калифорнија, е дека хемискиот процес наречен фосфорилација можеби се случил порано отколку што се мислеше.
Овој процес додава групи на атоми кои вклучуваат фосфор во молекулата, носејќи дополнителни функции со себе – функции кои можат да ги претворат сферичните збирки на масти наречени протоцели во понапредни верзии на самите себе, способни да бидат поразновидни, стабилни и хемиски активни.
Се смета дека овие протокелии биле витални градежни блокови за биохемијата пред повеќе од 3,5 милијарди години, можеби излегле од топлите извори под океанот на патот до еволуцијата на посложени биолошки структури.
„Во одреден момент, сите се прашуваме од каде дојдовме“, вели хемичарот Раманарајанан Кришнамурти од Истражувачкиот институт Скрипс.
„Ова откритие ни помага подобро да ги разбереме хемиските средини на раната Земја за да можеме да го откриеме потеклото на животот и како животот можел да еволуира во таа епоха“, додава Кришнамурти.
Кришнамурти и неговите колеги претпоставуваа дека бидејќи процесот е толку широко распространет во биолошките функции на телото, фосфорилацијата требало да биде вклучена во раните фази на формирањето на протоцели.
Реплицирајќи ги во лабораторија условите, кои веројатно ќе одговараат на раните денови на Земјата, тимот комбинираше хемикалии како што се масни киселини и глицерол за да се обиде да создаде посложени везикули – структури слични на меурчиња слични на протокелиите кои ги олеснуваат клеточните процеси.
Со извесни промени во температурата и киселоста, истражувачите успеаја да ги добијат хемиските реакции што ги бараа, докажувајќи дека фосфорилацијата можеби делувала додека протоклетите се развивале во примордијалниот истек.
„Везикулите можеа да преминат од средина со масни киселини во фосфолипидна средина за време на нашите експерименти, што сугерира дека слична хемиска средина би можела да постои пред четири милијарди години“, вели хемичарот Сунил Пуллетикурти од Истражувачкиот институт Скрипс.
Тимот го опишува како „веродостојна патека“ за создавање на фосфолипиди, покомплексниот тип на мембрана на везикулите. Сепак, треба да се направат многу повеќе студии пред да бидеме сигурни за тоа како настанал животот на Земјата.
Се разбира, не е лесно да се погледне наназад милијарди години, но научниците продолжуваат да откриваат што се случило веднаш по формирањето на Земјата, а сето тоа дава придонес и во нашите истражувања за животот на други планети.
„Возбудливо е да се открие како раните хемикалии можеби се трансформирале за да овозможат живот на Земјата“, вели биофизичарот Ашок Дениз, од Институтот за истражување Скрипс.
„Нашите наоди, исто така, укажуваат на богатство на интригантна физика која можеби играла клучни функционални улоги на патот до модерните клетки.
Извор: Chem
